Osadnicy z Catanu - gra terenowa

Dane gry

• Wiek: od 12 lat
• Liczba: 20 +
• Teren: na zewnątrz, las, łąka
• Prowadzący: 6-9 (w zależności od liczby grup i zróżnicowania)
• Czas trwania: 60 min +

Materiał

• Surowiec (cegła, drewno, owca, ruda, kłos kukurydzy) --> mogą to być różnokolorowe kawałki papieru
• Papier do pieczenia do oznaczenia wiosek, miast i ulic (do budowy centrum)
• Taśma barierowa do oznaczenia lokalizacji grup
• ewentualnie oznaczenia dla rabusiów

Cel gry

Każda grupa (naród) buduje jak najwięcej dróg, wiosek i miast. Naród z największą liczbą punktów wygrywa. Każdy naród otrzymuje jeden punkt za wioskę, dwa punkty za miasto i pięć punktów za najdłuższą drogę.

Realizacja

W zależności od liczby dzieci, istnieje od 5 do 8 kolonii. Każda z nich ma własną lokalizację grupową (HQ). Każde plemię ma w swojej Kwaterze Głównej zasób (cegłę, drewno, owcę, rudę, kłos kukurydzy).

Aby zbudować określone rzeczy, potrzebują różnych zasobów, które mogą zdobyć na 2 sposoby:

1. Udać się do Kwatery Głównej innej nacji z własną kartą zasobów i wymienić swój zasób 1:1 na inny.

2. Pochwycić innych graczy i zrobić nożyce-kamień-papier przy 3 zwycięstwach. Obowiązują następujące zasady:

• Zwycięzca otrzymuje od przeciwnika tyle kart, ile miał przy sobie (Miał 2, więc otrzymuje również 2, jeśli drugi gracz ma ich tyle samo).
• Gracz nigdy nie może mieć przy sobie więcej niż 6 kart. Oznacza to, że nie może atakować więcej niż 3 kartami.
• Gra toczy się tylko do maksymalnej liczby kart posiadanych przez obu graczy. (Gracz atakujący ma 3 karty, gracz atakowany ma 2 karty, więc gra toczy się o 2 karty)

Następnie gracz udaje się do centrum budowlanego (na środku terenu) z różnymi zasobami i może tam budować, oddając karty i rysując odpowiedni budynek na papierze do pieczenia dla odpowiednich osób. Obowiązują następujące zasady:

• Pomiędzy dwiema wioskami muszą przebiegać co najmniej dwie drogi.
• Zanim będzie można zbudować miasto, należy najpierw zbudować wioskę.

Wariacje

1. Rabusie (oznaczeni liderzy) nagle wchodzą do gry, przybijają piątkę uczestnikom i sami zaczynają budować budynki. Nie muszą dokonywać żadnych transakcji, otrzymują karty uczestników za darmo, jeśli ich dotkną. (Można to wprowadzić dopiero pod koniec gry)
2. Pewien lider udaje się do kwatery głównej grupy. Żadne zasoby nie mogą być wymieniane tam, gdzie znajduje się ten lider. Tworzy to blokadę. Gracze są uzależnieni od handlu wymiennego.
   
3. Zbudowanie czegoś kosztuje dwa razy więcej. Gracze muszą ze sobą współpracować, ponieważ mogą mieć przy sobie tylko 6 kart.

Napisy na zdjęciach

• Zdjęcie na okładce: © Lukas Leuenberger / Jungschar Brunnen