Lanceerplatform voor waterraket

De kraal van het autoventiel wordt bewerkt tot hij precies in het stuk tuinslang past. Het ventiel wordt zo ver in de slang geduwd dat alleen het metalen deel nog uitsteekt en het ventiel wordt nu met twee slangklemmen in de slang vastgezet. Het andere uiteinde van de slang wordt in de Gardena slangkoppeling geschoven en vastgezet. Aan de hals van de slangkoppeling wordt nu een koord bevestigd met de kabelbinder links en rechts. Deze moeten enkele meters lang zijn.

In de bovenkant van de houten, metalen of kunststof behuizing wordt een gat geboord ter grootte van het onderste deel van de Gardena slangkoppeling. Het onderste deel van de koppeling (lichtgrijs op de foto) moet goed in het gat passen zonder de beweging van het bovenste deel te belemmeren. Links en rechts van het gat worden twee kleinere gaten geboord om het snoer door te voeren.

Aan de zijkant van de behuizing is een opening gemaakt waar het snoer uit kan en de slang van de fietspomp in kan. Bovendien is in de behuizing een staaf aangebracht om het snoer af te buigen

Het snoer wordt nu door de twee kleinere gaten gehaald en de slangkoppelingsmodule wordt in het gat gestoken en vastgedrukt. Het is handig gebleken om deze module niet te lijmen, zodat hij altijd kan worden verwijderd voor reparatiedoeleinden.

De laatste stap is om beugels aan de behuizing te bevestigen zodat het lanceerplatform met tentharingen aan de grond kan worden vastgemaakt en niet kan omvallen. Ik heb hiervoor de metalen beugels van een oud apparaat gebruikt. Deze constructie zal geen schoonheidsprijzen winnen, maar het voldoet aan het gewenste doel ;)

Nu is de lanceerhelling klaar en kan hij droog worden getest: als hij met tentharingen aan de grond wordt bevestigd en er vervolgens aan het koord wordt getrokken, moet de Gardena klep opengaan.

Om de raket te lanceren, wordt het lanceerplatform nu op een geschikte plek geplaatst en vastgezet. De fietspomp wordt aangesloten op het autoventiel en de raket wordt gevuld met water tot een derde van het volume van de fles. De fles wordt dan met een snelle kantelbeweging op het lanceerplatform geplaatst, indien mogelijk zonder water te verliezen.

De fles kan nu op druk worden gebracht met de pomp. Met onbeschadigde flessen is een druk van 4 bar mogelijk, ik heb ook raketten gebruikt met 5 bar, maar dit is, net als het hele gebruik van het lanceerplatform en de raket, op eigen risico.

Nu is het grote moment aangebroken en kan de eigenaar van de raket de raket lanceren met een stevige ruk aan het touwtje. De vlucht van de raket moet nu worden geobserveerd en indien nodig moet de landing van de raket worden voorkomen. Omdat de raket geen parachute heeft, is het raadzaam om plakband bij je te hebben om eventuele schade aan de landing ter plekke te repareren, zodat de volgende lancering meteen kan beginnen!

Veel plezier!