Drinkbekers worden op elkaar gestapeld. Wie kan de hoogste toren bouwen?
Realisatie
We hebben onze Harassenstapeln de afgelopen jaren getest en verfijnd. We willen alvast zeggen dat als je een Harassenstapeln plant. Je er goed over na moet denken. Hoe de veiligheid van deelnemers, verzorgers en toeschouwers gegarandeerd kan worden. Onze instructies zijn niet algemeen toepasbaar.
Er wordt een kraan gebruikt om de deelnemers en de boten vast te zetten en de maximale hoogte van de toren in te stellen. De katrol voor het veiligheidskoord wordt aan de kraanhaak bevestigd, de andere twee touwen moeten er in de eindpositie ongeveer 50 cm vandaan zijn, omdat de deelnemer aan de achterkant wordt vastgezet en anders niet slim kan handelen.
De deelnemer wordt gezekerd met een statisch touw, over de kraanhaak (sling en katrol) en via een ladder weer naar beneden. Vergelijkbaar met abseilen naar een vast punt, bijvoorbeeld een kraansteun. We gebruiken een zekeringsapparaat (Grigri). Het touw moet strak worden aangetrokken, vooral in het begin, omdat zelfs een statisch touw zal wijken bij een val, vooral bij zwaardere mensen.
Een ander touw (statisch) is bevestigd van de grond naar de kraan. Dit touw wordt door de deelnemer gebruikt om alle harnassen vast te zetten voordat ze worden geïnstalleerd. Dit wordt gedaan met behulp van een webbing strop met een karabijnhaak aan elke aas. Dit touw heeft een vast punt op de grond nodig (bv. een haak in de grond) en wordt onderaan via een katrol vastgemaakt aan een ander vast punt (bv. kraansteunen). (De moeilijkheidsgraad van de stapel kan worden gevarieerd met de spanning van dit touw. Meer spanning = gemakkelijk, minder spanning = moeilijker). Dit touw moet absoluut loodrecht op de grondplaat staan zodat stapelen mogelijk is.
Een derde touw (reusachtige lus / statisch) wordt gebruikt om de harnassen onderaan vast te haken en omhoog te trekken naar de deelnemer. De harnassen moeten aan een extra haak omhoog worden getrokken en niet aan de karabijnhaak. Dit zorgt ervoor dat ze eerst aan het touw kunnen worden vastgehaakt en nooit onbeveiligd zijn.
Om de veiligheid van de toeschouwers te garanderen, moet het gebied ruim worden afgezet en mogen alleen de oplettende leiders die de karabiners uitdelen zich in dit gebied bevinden.
Nu gaat het erom welke deelnemer de meeste harasses kan opstapelen. Wij hebben het handig gevonden om de klimgordels zo aan te doen dat ze aan de achterkant vastzitten. Het is aan te raden om ongeveer 50 harasses te hebben als er een bijbehorende hoge kraan beschikbaar is.
Aan de top kan een bel worden bevestigd die kan worden geluid.
Als de toren omvalt, zitten alle harasses om het touw en worden ze losgehaakt en opgeborgen. De deelnemer wordt langzaam aan de beveiliging naar beneden gelaten en, indien nodig, aan de kant getrokken door middel van de harassen.
Materiaal
- Kraan
- Drinkharnas (dat kan breken)
- Karabijnhaken en stroppen (voor elk harnas)
- 3 statische touwen lang genoeg voor je lengte (dubbele lengte)
- Klimgordel (volledig lichaam)
- 3 katrollen met strop en karabijnhaak voor op de kraan,
- Webbing sling, zekeringsapparaat (bijv. Grigri) en handschoenen om beneden te zekeren
- Afzetlint en palen
- Vast punt onderaan
- Grondplaat (die waterpas kan worden gezet met wiggen of iets dergelijks)
- Waterpas
- Bel
- Eventueel rubberen platen ter bescherming van de kwast
Bronnen
Foto en tekst: Steckborn jeugdclub
- Login of registreer om te reageren
Inhoud kan automatisch vertaald zijn. Help de kwaliteit van de vertaling te verbeteren met je bewerkingen!
